Ik zal het maar gelijk toegeven: ik ben niet dol op in de fabriek verwerkte vleesvervangers. Vaak vind ik de smaak of de textuur maar niks, en kies ik liever voor een alternatief zoals eieren of noten. Toch is er ook ‘vegetarisch vlees’ dat ik wel weet te waarderen. Vivera-balletjes vallen hieronder. Benieuwd wat je ervan kunt verwachten? Ik heb ze aan een grondige beoordeling onderworpen.

De Vegetarische Carnivoor beoordeelt: Vivera-balletjes

Wat?

Vivera-balletjes, niet te verwarren met de Vivera-groenteballetjes. (Die hebben ze namelijk ook.) Je koopt ze in een verpakking van 12 stuks of 250 gram, wat goed is voor ca. twee porties. De prijs ligt meestal tussen de €2,19 en €2,69. Soms zijn er ook voordeelverpakkingen te koop van 360 gram, maar die zie ik in mijn super niet zo heel erg vaak voorbij komen. Ze zijn bij de meeste supermarkten te krijgen, waaronder de Plus, Dirk en Jumbo.

Verpakking?

Tja, op De Vegetarische Carnivoor kunnen we de milieuvriendelijkheid van de verpakking niet aan ons voorbij laten gaan. De verpakking staat uit twee delen: een kartonnen omslag en een plastic bakje. Voordeel: deze zijn erg makkelijk uit elkaar te halen en dus ook eenvoudig apart te recyclen. Of het papier gerecycled is kon ik niet ontdekken, maar het zag er niet zo uit. Wel staat er op de plastic bodem een aanduiding dat het in de ‘Plastic Heroes’-bak of -zak kan, en dat hij gemaakt is door LINPAC, een bedrijf dat hun plastic verpakkingsmateriaal dun en recyclebaar maakt. De verpakking kan dus beter (gerecycled papier/plastic) maar is ook niet enorm slecht (makkelijk te scheiden, minder plastic gebruikt).

Hoe zien ze eruit?

Ze hebben dezelfde kleur en ronde vorm als gebraden gehaktballetjes. Voor de rest zien ze er van buiten en van binnen toch wat meer uit als een frikandel: het zijn ietwat gladde, gebobbelde balletjes die van binnen fijngeperst en vezelig eruit zien. Ze voelen stevig aan, en veren ietsje terug als je ze indrukt. Het is wel duidelijk dat het samengeperste, verwerkte balletjes zijn, maar op zich zien ze er niet onsmakelijk uit.

Hoe ruiken ze?

Als je de verpakking open maakt doet de geur je vooral aan brood denken dat in de koelkast heeft gelegen… Een soort van natte broodkruimels. Dat is hoe ik het het beste kan omschrijven. (Mijn vriend merkte op dat het naar scotch eggs van de Engelse super rook. Dat klopt ook als een bus, mochten jullie het kennen. 😉 ) Ik vermoed dat deze geur van het tarwe-eiwit komt dat erin zit. Overigens is het geen erg onaangename geur, maar ook niets om over naar huis te schrijven.

Textuur

Nu komen we aan bij een van de belangrijkste zaken. Textuur is vaak hetgene waarop ik afknap bij vleesvervangers. Ik zei al dat de balletjes stevig aanvoelden; zo voelen ze ook als je je tanden erin zet. Een stevige bite dus, veel steviger dan echt gehakt heeft. De structuur is compact, maar er is nog enige vezeligheid te onderscheiden. Het is ergens een beetje te vergelijken met soepballetjes in blikken tomatensoep, alhoewel de Vivera-balletjes niet zo vies glibberig zijn. Hoewel ik ze té stevig vind vergeleken met echt gehakt, zijn ze ook weer niet keihard. Ik zou ze zelfs wel een beetje mals durven te noemen, alhoewel dat misschien komt omdat ik ze vaak in stoofschotels gebruik.

Smaak

Door hun buitenkant ogen de balletjes droog, maar dat zijn ze dus gelukkig niet. (Behalve als je ze te lang doorbakt, maar á la.) De smaak bleek nog lastig te omschrijven. Lekker hartig, een beetje kruidig, maar niet teveel. Soms denk ik dat er wel wat meer kruiden in hadden gemogen, maar aan de andere kant maakt dat deze balletjes ook de ideale vervanger van gehakt(balletjes); er zit een eenduidige, ietwat kruidige smaak aan, maar die is vrij neutraal en niet zo uitgesproken. Juist daardoor combineer ik deze balletjes graag met allerlei gerechten.

Dit rijtje maakt wel duidelijk dat het een verwerkt product is: gerehydrateerd eiwit, dextrose en zout zijn dingen die je niet (per se) in je balletjes hebt als je ze zelf vers maakt. Maar op zich is dit niet vreemd voor een verwerkt product, en vergeleken met een aantal andere verwerkte vleesvarianten vind ik het best meevallen. Belangrijk is dat er ijzer en vitamine B12 aan toegevoegd is; voor vegetariërs kan het soms lastig zijn die twee genoeg binnen te krijgen. (Vegetarisch vlees is officieel dan ook geen vleesvervanger als het deze 2 voedingstoffen niet bevat.) Om deze reden ben ik blij ze in het ingrediëntenlijstje te zien.

Vivera-balletjes: eindoordeel

Als ik zelf verse vegetarische burgers of balletjes maak, zijn ze vaak erg zacht. Wat dat betreft zijn deze Vivera-balletjes erg fijn. Ze hebben een stevige bite en zijn redelijk lekker gekruid, hoewel niet erg sterk. Om die reden vind ik ze echter erg handig om bijvoorbeeld mee te stoven (Bruinebonenschotel!) of in een ovengerecht te verwerken. Ze voegen genoeg smaak toe maar zijn niet overheersend. Je moet de smaak en textuur echter niet proberen te vergelijken met gehakt, want dat valt vies tegen. Naar mijn mening moet je vleesvervangers ook eigenlijk niet willen vergelijken met echt vlees; dan kom je bijna altijd bedrogen uit. Toch valt er veel voor deze balletjes te zeggen. Ik vind ze niet droog, wat een veelgehoorde klacht is bij vegetarisch vlees. Ook de smaak vind ik aan de betere kant, en de ingrediënten zijn voor dit soort producten niet al te slecht. Ik geef daarom als eindcijfer een 4/5. Kortom, als je kieskeurig bent met vleesvervangers kan ik je aanraden om de Vivera-balletjes in ieder geval een keer te proberen.

Hebben jullie dit vegetarische vlees wel eens op en zo ja, wat vonden jullie ervan? Ik hoor graag jullie mening in de reacties hieronder!